In Italië zijn er drie grote races: Twee behoren tot het circuit van de Classiche Monumento met Parijs Roubaix, Ronde van Vlaanderen en Luik Bastogne Luik: dit zijn Milaan - San Remo ook bekend als de Classicissima-oorzaak van zijn collocatie in het eerste deel van het seizoen, en de tweede is Lombardije die het profseizoen afsluiten.
De eerste is de langste wegwedstrijd van de WorldTour met zijn 299 kilometer en het is in hoge mate de oorzaak van zijn profiel. De race doorkruist in feite heel Lombardije om Ligurië binnen te komen, waar pas in de finale een opeenvolging van korte klimmetjes begint. De Cipressa en later de klim van Il Poggio vormen de kans voor wie de wedstrijd niet wil afsluiten met een sprint.
In de afgelopen jaren zijn hier veel aanvallen gedaan, Vincenzo Nibali won in 2018 de race met een sterke inspanning een kilometer voor de top. Vaak wordt de wedstrijd echter beslist in de laatste vlakke kilometers voor de finish.
Hier kan een goed georganiseerd team de voortvluchtigen ophalen en hun sprinter op de best mogelijke manier lanceren, die als hij beschermd is tijdens de klim in staat zal zijn om een uitstekende sprint te maken.
Onder de laatste winnaars van deze wedstrijd moeten we de namen noemen van kampioenen als Wout Van Aert, Julian Alaphilippe, Mark Cavendish, Vincenzo Nibali, Erik Zabel, Oscar Freire, Mario Cipollini, Fabian Cancellara. Dus als je op zoek bent naar een spannend einde, open voor vele oplossingen, de Milaan - Sanremo is de race voor jou.
Bovendien, als je eenmaal in Ligurië bent aangekomen, is het landschap adembenemend. De foto's die door de helikopter zijn gemaakt, laten je al het moois zien van de Via Aurelia die kilometers na kilometers op kliffen met uitzicht op de zee loopt. Dit jaar wordt het gehouden op 19 maart en het wordt de 113e editie.
Il Giro di Lombardia is altijd een eendagskoers maar maakt aan het einde van de wielerkalender een einde aan het tweewielige seizoen. De wedstrijd wordt in feite "De klassieker van de dode bladeren" genoemd, aangezien deze in oktober plaatsvindt.
De race wordt wederom verreden in Lombardije, maar deze keer ligt de finish in Como, langs het beroemde meer of in de stad Bergamo. De wedstrijd is ook erg belangrijk voor zijn oudheid en voor de winnaars van de afgelopen jaren. In tegenstelling tot Milaan-Sanremo is de route veel veeleisender wat betreft het hoogteprofiel. Er zijn nog veel meer klimkilometers zoals de beroemde Muro di Sormano. Een klim met gemiddelde stijgingen van meer dan 10% met toppen van meer dan 20%. Zoek foto's op internet, je zult versteld staan. Onder de mogelijke winnaars vinden we dan ook vaak grote klimmers die in het verleden wedstrijden als de Tour de France of de Giro d'Italia hebben gewonnen.
De laatste winnaar was zelfs de fenomenale Tadej Pogacar. De renner uit de Emiraten heeft twee Tour de France gewonnen en hij is pas 23 jaar oud. Andere belangrijke winnaars waren Thibaut Pinot, Vincenzo Nibali, Joaquim Rodriguez, Philippe Gilbert en de olympische kampioen Paolo Bettini. De datum voor dit jaar is 8 oktober en het wordt de 116e editie.
Maar als er één ras is dat over de hele wereld wordt erkend, dan is dit zeker de Giro d'Italia. Deze race, ook wel "de Corsa Rosa" genoemd vanwege de kleur van de krant die hem sponsort, is anders dan de twee hierboven genoemde. De Giro d'Italia vindt namelijk plaats over in totaal 21 etappes, waarna de winnaar van de roze trui wordt bepaald.
De geschiedenis van de Giro is zeer oud, dit jaar is het de 105e editie. Het belang van deze race voor de natie is groot. Aan het einde van de Tweede Wereldoorlog, midden in de wederopbouw van het land, diende de Giro d'Italia zelfs als amusement voor het Italiaanse volk dat verlichting vond in het volgen van de race en zich losmaakte van de harde realiteit van een land verwoest door oorlog.
De wedstrijd vindt elk jaar in mei plaats op een totaal van 21 dagen plus drie rustdagen, één per week. Meestal presenteert de eerste week aankomsten voor sprinters, terwijl vanaf de tweede week de etappes moeilijk worden en het klassement vorm begint te krijgen. Meestal is de derde week de beslissende om de winnaar te bepalen. Het suggestieve landschap van de Dolomieten en de Italiaanse Alpen is het decor voor de strijd van de sterkste klimmers ter wereld die het opnemen tegen ongelooflijke beklimmingen zoals de Stelviopas, de Gavia-pas, de Mortirolo of de verschrikkelijke Monte Zoncolan met hellingen van 25%.
Ook hier staan de palmares vol met kampioenen die de geschiedenis van deze sport hebben geschreven. Van het jonge talent Egan Bernal, tot Alberto Contador, Chris Froome tot de piraat Marco Pantani. Voor hen moeten we de namen noemen van de grote kampioenen van de geschiedenis van de 20e eeuw: de Spanjaard Miguel Indurain, de Italianen Gianni Bugno en Francesco Moser, Bernard Hinault, Laurent Fignon voor Frankrijk en vele andere kampioenen zoals Felice Gimondi en de kannibaal Eddy Merckx. De gevechten van de laatste twee brachten een heel land in beweging dat juichte voor de Italiaan, de enige renner die zich zorgen kon maken over de Belgische renner die nog steeds veel records in de wielersport heeft.
Als je betoverd wilt worden door de schoonheid van de Italiaanse heuvels, moet je beslist de Strade Bianche. Een race die pas 16 jaar geleden werd gecreëerd, maar die nu al de harten van de fans heeft bereikt vanwege de schoonheid van het panorama. De race vindt plaats in de omgeving van Siena op onverharde wegen die de groene Toscaanse heuvels doorkruisen.
Het landschap is adembenemend en elk jaar komen duizenden fans van over de hele wereld naar de Toscaanse stad om haar schoonheid te bewonderen. De Renaissance van Siena past perfect bij deze race die steeds meer gezocht wordt door hardlopers. Sterker nog, in de afgelopen jaren hebben de sterkste renners ter wereld bij de start vanuit Siena geprobeerd om het te winnen. Ook hier staan de palmares vol met uitzonderlijke renners als Wout Van Aert, Tadej Pogacar, Mathieu Van der Poel, Julian Alaphilippe, Fabian Cancellara en Philippe Gilbert.