Begin 20e eeuw ontstond de voorderailleur voor het eerst, en de naam vat het doel ervan aardig samen: het verplaatsen van de ketting van het ene kettingblad naar het andere. De voorderailleur is een vrij eenvoudig aandrijflijnonderdeel vergeleken met de achterderailleur. Terwijl de voorderailleur alleen tijdens het schakelen met de ketting communiceert en de rest van de tijd uit de weg blijft, moet de achterderailleur het schakelen over meerdere tandwielen op de cassette regelen en de kettingspanning handhaven.

Hoewel de voorderailleur minder ingewikkeld is dan de achterderailleur, bestaat hij in verschillende vormen. Elk model bereikt hetzelfde doel op een net iets andere manier.

Hoe zit het met 1x-systemen?

Veel mountainbikes en gravelbikes maken tegenwoordig gebruik van 1x-systemen: configuraties met één kettingblad in combinatie met een cassette met een groot bereik, waardoor de overbrengingsverhoudingen vergelijkbaar zijn met die van configuraties met meerdere kettingbladen.

Het belangrijkste voordeel is dat je de voorderailleur helemaal kunt weglaten. Een 1x aandrijflijn stroomlijnt theoretisch gezien alles, verlaagt het risico op mechanische problemen, verwijdert de complexiteit van de voorderailleur-setup, minimaliseert verstopping met modder en helpt zelfs om het gewicht enigszins te compenseren.

De meeste 1x kettingbladen hebben een smal tandontwerp, dat goed in de ketting past en de kans op vallen aanzienlijk verkleint. Installeer een kettinggeleider op het frame voor extra veiligheid en nog meer gemoedsrust. Achterderailleurs in 1x-configuraties hebben meestal een koppelingsmechanisme om de stabiliteit van de ketting te verbeteren.

Tegenwoordig worden offroadfietsen geleverd met 1x-aandrijvingen; sommige wegrenners beginnen hun eenvoud te waarderen. Dat gezegd hebbende, de afweging is dat er meer significante versnellingswisselingen nodig zijn die je ritme op een wegrit kunnen verstoren.

Montage voorderailleur: directe montage of klemmontage?

Er zijn twee manieren om een ​​voorderailleur op een fiets te monteren.

Een van de meest gebruikte soorten is de clamp-on voorderailleur. Deze hebben een scharnierende klem die vastzit met een bout die direct aan de zitbuis vasthaakt. Mocht u de positie moeten veranderen, dan kunt u de bout eenvoudig losmaken en de derailleur omhoog of omlaag schuiven. Hoewel de meeste extra shims bevatten om te passen bij typische breedtes zoals 34.9 mm, 31.8 mm en 28.6 mm, zijn clamp-on voorderailleurs verkrijgbaar in verschillende maten om te voldoen aan verschillende zitbuisdiameters.

Direct-mount voorderailleurs worden direct aan een beugel op het fietsframe bevestigd. Meestal worden deze beugels met schroeven of klinknagels vastgezet. Door de bout los te draaien en omhoog of omlaag te schuiven op de houder, kunt u de hoogte van de derailleur veranderen.

Er worden doorgaans aparte klemadapters verkocht om uw voorderailleur compatibel te maken, zelfs als het een direct-mount type is en u deze op een frame wilt bevestigen dat is ontworpen voor klemderailleurs.

Hoe werkt een voorderailleur?

De voorderailleur bestaat uit twee lange platen, de zogenaamde geleideplaten, die aan weerszijden van de ketting zitten en aan de boven- en onderkant met elkaar verbonden zijn.

Als het meestal correct is gepositioneerd, raken de geleideplaten de ketting niet, tenzij u schakelt. Deze platen zijn bevestigd aan een paar hefboomarmen die bovenop het fietsframe zijn geplaatst. De shifter in mechanische schakelsystemen trekt aan een draad die aan de derailleur is bevestigd via een actuatorarm die zich uitstrekt vanaf de zijkant van de derailleur, waardoor de derailleur wordt bewogen.

Normaal gesproken bedient de linker shifter de voorderailleur en de rechter shifter de achterderailleur. Met elektronische groepsets kunt u deze opstelling personaliseren. Bijvoorbeeld, SRAM eTap AXS duwt beide shifters tegelijk naar standaard als voorderailleurbediening.

Door aan de shifter te trekken, wordt de kabel strakker en worden de geleideplaten naar buiten geduwd. Deze beweging heeft minder op-en-neer-actie vanwege een goed ontworpen structuur. De platen bewegen en duwen de ketting van het kleinere kettingblad naar het grotere. De derailleur ontkoppelt nadat de ketting op het volgende blad is gezet, zodat u zonder incidenten kunt rijden tot uw volgende schakeling.

De derailleur bevat een veer. De veer trekt de derailleur naar binnen wanneer u de schakelkabel loslaat, waardoor de ketting van het grotere kettingblad terug naar het kleinere wordt geschoven.

Om van versnelling te wisselen, moet u blijven trappen, omdat de ketting onder spanning is wat wordt bewogen. U moet mogelijk uw trapkracht iets verminderen voor beter schakelen, vooral wanneer u overschakelt naar een groter kettingblad.

Voorderailleur limiet schroeven

Net als de achterderailleur heeft de voorderailleur ook schroeven voor de hoge en lage limiet. Hiermee kunt u bepalen hoe ver de derailleur aan beide uiteinden van het bereik kan bewegen.

Deze schroeven, gemarkeerd met "H" (voor hoog) en "L" (voor laag), zijn ingebouwd in de derailleurbody. Hiermee kunt u nauwkeurig afstellen hoe ver de derailleur naar binnen of naar buiten kan schuiven. De "L"-schroef stelt de limiet voor de inwaartse beweging in, terwijl de "H"-schroef de uitwaartse beweging regelt.

Eindschroeven spelen een cruciale rol bij het voorkomen dat de ketting eraf valt. Ze zijn dan ook essentieel bij het leren afstellen van de versnellingen van uw fiets.

Elektronische groepset

Naast kabelgestuurd schakelen is elektronisch schakelen het meest gebruikte alternatief dat momenteel beschikbaar is. Motoren bewegen de voorderailleur in systemen zoals Campagnolo Super Record Wireless, SRAM Red AXS en Shimano Dura-Ace Di2 R9200.

Krachtige motoren in elektronische voorderailleurs laten je schakelen onder belasting. Toch belast dit het fietsframe, met name de bevestiging van de voorderailleur. SRAM AXS voorderailleurs hebben een extra ondersteuningsblok ingebouwd in de doos om dit op te lossen.

Kettingbladontwerp

Moderne kettingbladen zijn nauwkeurig vervaardigd om moeiteloos te werken met voorderailleurs, wat een betere schakeling garandeert. Naast verschillende tandvormen over verschillende delen van de ring, kunnen grote kettingbladen hellingen en kleine metalen pinnen hebben om de ketting gemakkelijker van het kleinere kettingblad omhoog te laten glijden.

Omdat de ketting gewoon naar beneden zakt, is het heel makkelijk om van het grote kettingblad naar het kleinere te gaan. Van het kleinere kettingblad naar het grotere is echter lastiger. Ontworpen met een "overshift", duwen voorderailleurs de ketting iets verder naar rechts voordat ze deze weer op zijn plaats zetten zodra de shift voorbij is. Deze overshifttechniek wordt ook gebruikt in elektronische schakelsystemen.

Voorderailleur-afwerking

Uw achterderailleur moduleert de hoek van de ketting tussen de cassette en de kettingbladen. Bij sommige versnellingscombinaties, zoals het grootste tandwiel op de cassette gekoppeld aan het grootste kettingblad, kan deze hoek, ook wel de "kettinglijn" genoemd, extreem worden. Onder deze omstandigheden kan de ketting langs de geleideplaten van de voorderailleur schuren, wat een onaangenaam geluid produceert tijdens het rijden.

Veel voorderailleurs maken het mogelijk om de geleideplaten voorzichtig een beetje naar één kant te duwen zonder dat u de ketting tussen de kettingbladen hoeft te verwisselen om dit te corrigeren. Zolang de voorderailleur correct is afgesteld, helpt deze trimfunctie om de aandrijflijn stil en vrijlopend te houden.

Het "yaw"-ontwerp van SRAM's mechanische voorderailleurs zorgt ervoor dat de geleideplaten enigszins rond een verticale as draaien. Zonder trimfunctie helpt dit om kettingwrijving te voorkomen. Om optimaal te functioneren, vereist dit ontwerp daarentegen een extreem nauwkeurige afstelling.

Elektronische schakelsystemen zorgen automatisch voor de trim, waardoor de aandrijflijn niet gaat schuren, zolang de hoogte en de hoek van de voorderailleur goed zijn afgesteld.

Kabel Routing
Met kabelgeleiding wordt de richting bedoeld waarin de derailleurkabel wordt getrokken. Dit is afhankelijk van het frameontwerp en de manier waarop de kabels worden geleid.
Bovenste trek: Bij deze opstelling loopt de kabel van de bovenbuis naar de voorderailleur.
Trekkracht onderaan:In dit geval loopt de kabel langs de onderbuis en onder de trapas door om bij de derailleur te komen.
Dubbele trekkracht:Een veelzijdiger oplossing zijn de dual-pull voorderailleurs. Kabels kunnen zowel van boven als van onderen worden geleid, waardoor ze compatibel zijn met een breder scala aan frameontwerpen.

Compatibiliteit voorderailleur

Voorderailleurs die zijn gemaakt voor drievoudige kettingbladen kunnen niet worden verwisseld voor die voor dubbele kettingbladen. Hun geleideplaten zijn gedimensioneerd en gevormd om specifieke kettingbladconfiguraties te accommoderen.

Derailleurs van verschillende merken zijn niet altijd compatibel met elkaar. Net als achterderailleurs gebruiken ze vaak variabele kabeltrekverhoudingen; daarom bewegen de geleideplaten verschillende afstanden wanneer u schakelt. Deze variatie kan optreden tussen eerdere en nieuwere modellen van hetzelfde merk, niet alleen tussen verschillende merken. Omdat ze niet afhankelijk zijn van kabels, vermijden elektronische voorderailleurs dit probleem.

Daarnaast zijn voorderailleurs ontwikkeld voor specifieke aandrijflijnsnelheden. Omdat de kettingbreedte en cassetteafstand variëren, kunt u geen 11-speed voorderailleur gebruiken met een 10-speed aandrijflijn. De geleideplaten moeten de juiste afstand houden om naadloos schakelen mogelijk te maken.

De grootste kettingbladmaat die een voorderailleur aankan is een andere factor om rekening mee te houden. Daarnaast is de variatie in grootte tussen de twee kettingbladen beperkt. Meestal bieden fabrikanten verstandige aanbevelingen voor deze cijfers. Hun advies opvolgen is een geweldig idee als u de beste prestaties wilt.

Gemengde compatibiliteit

Voor de beste compatibiliteit wordt doorgaans geadviseerd om hetzelfde merk en dezelfde serie te gebruiken voor de voor- en achterderailleurs. Op 9-speed of minder systemen werkt het echter meestal prima als u om welke reden dan ook wilt mixen en matchen.

Merken begonnen met het toepassen van verschillende kabeltrekverhoudingen om de schakelsnelheid te verhogen en de benodigde inspanning te verlagen, aangezien 10-speed, 11-speed en 12-speed aandrijflijnen populairder werden. Voor recentere aandrijflijnmodellen, houd u aan hetzelfde merk en dezelfde serie. Als u wilt verkennen, is er natuurlijk enige flexibiliteit, maar als er problemen optreden, zult u ze zelf moeten oplossen.