Gravelrijden is tegenwoordig sexy - zegt een oude roadie die een tiener was in Centraal-Afrika. Hij zei: 'Gravel was niet zo in de mode in de jaren vijftig. Het was alles waar we op moesten rijden. We klaagden omdat de blacktop vijf mijl buiten de stad eindigde. Dus leerden we de vaardigheden, vanaf het begin, met behulp van een racefiets met stevige zogenaamde 'hogedruk'-banden. Dat waren de dagen dat de meeste Italianen op de 'witte wegen' reden - het grind Strade bianchi. '
Maar nu roadies massaal naar secundaire wegen gaan, zit er bloed op het grind. Een zelfverzekerde weggebruiker die vertrouwt op spiergeheugen en wegligging die goed geschikt zijn voor gladde moderne oppervlakken, loopt misschien tegen een blauwe plek aan. Tenzij hij bestudeert hoe Eroica renners pakken losse oppervlakken aan met behulp van fietsvaardigheden die dateren uit de negentiende eeuw. Hier is een checklist voor de nieuweling: de tien geboden van gravelrijden.
1. RELAX
Raak niet gespannen, vooral niet op de tralies. Een kleine trilling in het stuur is alles wat je nodig hebt om van richting te veranderen op de weg. De reactie op een losse ondergrond is niet onmiddellijk. Grind is geen ijs, maar het kan bijna net zo glad zijn. Span je aan, en je zou zijwaarts kunnen gaan glijden. Dat is een van de gemakkelijkste manieren om een pijnlijke sluimering van grinduitslag op te vangen. Dus vertraag en go with the flow. Probeer een combinatie van fiets en berijder te maken die zich als een enkele eenheid gedraagt - en niet een paniekerig persoon gemonteerd op een op hol geslagen tweewielig apparaat.
2 BLIJF ALERT
Kijk vooruit en kies je lijn. Op de weg is het om aerodynamische redenen vaak makkelijker om in het stuur van een ander te zitten. Maar als u het achterwiel voor u volgt, kunt u de gevaren verbergen die voor u liggen op een bochtige grindweg. Lichaamsbesturing en geduld geven je de speelruimte die je nodig hebt om een naderend obstakel tijdig te omzeilen, met een zachte en zelfverzekerde stuurinput.
3 LEUN NIET TE VER
Op de weg zijn er minder nare verrassingen zoals kuilen en gevallen takken op de weg. Je kunt zowel de snel rijdende fiets als jezelf onbevreesd door een bocht leunen, in de veronderstelling dat er geen verborgen obstakels op je weg liggen. Op gravel reis je niet zo snel. Het is veiliger om de fiets onder je te leunen, waardoor je lichaam meer rechtop en stabiel blijft. Dit verkleint de kans op een pijnlijke zijslip.
4 GAAT OP DE HAKEN
Het rijden op de remkappen is comfortabel, zeker op een lange bergpas met een goede verharde ondergrond onder je. Maar in een situatie waarin het rubber het puin raakt, geeft het naar beneden gaan op de druppels je meer stabiliteit en verlaagt je zwaartepunt. Zeker als de weg bergafwaarts gaat.
5. GEEN PLOTSELINGE BEWEGINGEN!
Twitch - en je belandt in de sloot! Houd het soepel en stabiel met stuurinvoer en versnellingswisselingen die zijn gebaseerd op wat u verderop kunt zien. Plotselinge veranderingen in overbrengingsverhouding en cadans uitgevoerd in een paniekbeweging van de laatste seconde - dat gedrag kan op de weg uit de hand lopen. Maar op het grind ben jij het, de rijder, die er vanaf komt - in een duik over de tralies.
6. VERLAAG DE DRUK:
Deze is gemakkelijk te vergeten. Maar bij een band die normaal gesproken op gladde oppervlakken wordt gebruikt, kan het contactvlak klein zijn om de rolweerstand te verminderen. Maar op het grind heb je een groter contactvlak nodig voor meer grip. Denk er dus aan om een paar PSI uit het rubber te laten voordat u een onverharde weg op uw wegmachine begint.
7.DE ZEVEN CONTACTPUNTEN
Linker- en rechterhand op het stuur, voeten op de pedalen, kont op het zadel - en de twee bandencontactvlakken voor en achter. Alles moet in evenwicht zijn. Daarom moet je je achterste stevig op een grindklim houden. Uit het zadel komen is een tactiek die prima is op de Mortirolo, maar je in een gevaarlijk front-zware positie kan achterlaten op een steile grindklim. Het achterwiel kan zelfs doordraaien, wat betekent dat je een van de zeven vasthoudmiddelen bent kwijtgeraakt die je stabiel en vastgekleefd aan het aardoppervlak houden.
8.DOWNHILL DEMPERS
Dit zijn je knieën, ellebogen en enkels. Sta op van het zadel en houd ze in een hoek gebogen. Ze kunnen de angel uit bergafwaartse obstakels zoals rotsen en kuilen halen. Als je in het zadel blijft, loop je het risico op een schok die helemaal naar je ruggengraat gaat om je hoofd te rammelen. Als je een Peter Sagan-fan bent, en een beetje een ervaren fietsenmaker, is de bunny hop een goede manier om een vervelende schok te vermijden. Spring gewoon over wat je in de weg staat.
9. FREEWHEEL FOBI
Een roadie hoeft zijn of haar pedalen niet de hele dag te laten draaien, vooral niet bergafwaarts. Daarom is de freewheel uitgevonden. Maar op gravel moet je nooit uit de bocht vliegen, tenzij je over een hindernis springt. Blijf die pedalen met een comfortabele cadans draaien, zodat de banden in het grindoppervlak bijten, wat bijdraagt aan je stabiliteit met een voorwaartse drang. Jij behoudt de controle – niet de fiets. Bedenk dat een fietszadel niet iets is waar je de hele dag comfortabel op kunt zitten. Het is eigenlijk een apparaat dat bedoeld is om de meest efficiënte pedaalslag te creëren. Je trapbeweging vermindert in feite de druk op je zitbeenknobbels - beter bekend als "de zitbotten" van het bekken.
10.ZELFBEDIENING
Er komt een tijd dat het het beste is om de fiets te laten gaan waar hij wil, vooral wanneer je een diep stuk zand of grind raakt dat zuigt aan het voorwiel. Blijf trappen om de vaart erin te houden en vecht niet tegen de tralies. Sir Isaac Newton zei dat een kracht die op een object wordt uitgeoefend, het in een rechte lijn zal laten bewegen. En sommige fietsfilosofen zijn het met hem eens, in de overtuiging dat een fiets rechtop blijft staan omdat hij rechtop begon en er een kracht op inwerkt. Er is een tegenovergestelde denkersschool die theoretiseert dat een fiets rechtop blijft staan omdat de berijder constant 'in de val' stuurt.
Er is geen plaats voor dat debat in dit artikel over onverharde wegen - maar hier komt het: het is soms gemakkelijker om de fiets zijn eigen weg te laten vinden uit een plakkerig stuk. Want wanneer je de tralies probeert te draaien, heeft het diepe grind de neiging om je voorwiel te grijpen en zijwaarts te draaien. Dus gebruik een lichte aanraking en blijf de pedalen draaien - en de fiets zal voor je doorschieten.